PAN KIEDYŚ STANĄŁ NAD BRZEGIEM

1. Pan kiedyś stanął nad brzegiem, D A h 
szukał ludzi gotowych pójść za Nim, G A 
by łowić serca słów Bożych prawdą. D A D D7 

Ref: O, Panie, to Ty na mnie spojrzałeś, G D 
Twoje usta dziś wyrzekły me imię. e A D D7
Swoją barkę pozostawiam na brzegu, G D 
razem z Tobą nowy zacznę dziś łów. e A D

2. Jestem ubogim człowiekiem,
moim skarbem są ręce gotowe
do pracy z Tobą i czyste serce.

3.Ty potrzebujesz mych dłoni,
mego serca młodego z zapałem,
mych kropli potu i samotności.

4. Dziś wypłyniemy już razem,
łowić serca na morzach dusz ludzkich
– Twej prawdy siecią i Słowem Życia.